ورود
اعضا:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
الدعوات:
پیامبر خدا در خانه ی جابر بود. نزد ایشان بادمجان آوردند و ایشان خوردن آغازید. جابر گفت: این، گرم است.فرمود: «ای جابر! نه! این، نخستین درختی است که به خداوند، ایمان آورد. آن را در آب بجوشانید و بپزید و به روغن بیامیزید و نرم کنید؛ چرا که بر حکمت می افزاید.»
امام صادق(ع): بادمجان بخورید، که شفای هر درد است.
امام صادق(ع): بادمجان بخورید؛ زیرا درد را می برد و خود، درد نمی آورد.
امام صادق(ع): بر شما باد بادمجان بورانی؛ زیرا شفایی است که از پیسی، ایمن می سازد. بادمجان سرخ شده در روغن نیز چنین است.
امام صادق(ع): بادمجان، برای تلخه ی سیاه، خوب است و به صفرا نیز زیان نمی رساند.
امام صادق(ع): روایت شده است که نزد امام سجاد(ع) بادمجان سرخ شده در روغن بود. ایشان چشم درد داشت و از این بادمجان می خورد.
به ایشان گفتم: ای پسر پیامبر خدا! از این می خوری در حالی که آتش است؟!
فرمود: «خموش! پدرم از جدم برایم نقل کرد که گفته است: بادمجان، از پیه زمین است و در هر چه بیفتد، آن را خوش و خوش بو می سازد.»
امام صادق(ع): در فصل خرما چینی، بادمجان زیاد بخورید؛ زیرا درمان هر دردی است، فروغ چهره را افزون می سازد، رگ ها را نرم می کند و به آب کمر می افزاید.
امام رضا(ع): بادمجان در فصل گرما موجب هیچ بیماری ای نیست.
امام هادی(ع): -خطاب به یکی از مردان خود- برای ما بادمجان فراوان بیاورید؛ چرا که در هنگام گرما، گرم و در هنگام سرما، سرد است. آن، در همه ی اوقات، معتدل و در هر حال خوب است.
الکافی: -به نقل از عبد الرحمان هاشمی- ایشان به یکی از وابستگان خود گفت: «برای ما پیاز کمتر و بادمجان بیشتر بیاور.»
او پرسش کنان گفت: بادمجان؟
فرمود: «آری، بادمجان، در بردارنده ی همه ی مزه ها، بی زیان، سازگار با طبع، معتدل در میان گونه های خویش، مناسب برای پیر و جوان، میانه در گرما و سرما، و گرم در جای گرم و سرد در جای سرد است.»
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
